Rozwój mowy jest skomplikowanym procesem, który zachodzi pewnymi stadiami. Zdarza się, że na jakimś etapie pojawią się trudności lub zadziałają pewne czynniki, które ten rozwój mogą opóźnić lub poważnie zaburzyć.
Zadaniem logopedy, jest zbadanie, czy rozwój mowy dziecka przebiega prawidłowo a jeśli nie – określenie rodzaju zaburzenia i przyczyny jego powstania. Kolejnym krokiem jest podjęcie działań terapeutycznych we współpracy rodzicami – jeśli mówimy o małych pacjentach. Niepokojące sygnały jakie możemy zaobserwować u dzieci, które powinny skłonić do wizyty u specjalisty to:
– notoryczne oddychanie ustami oraz chrapanie
– częste infekcje dróg oddechowych oraz zapalenia uszu
– trudności z rozumieniem poleceń
– słabe reakcje na dźwięki otoczenia lub ich brak
– wypowiedzi dziecka są niepłynne
– trudności z pobieraniem pokarmów, dławienie, krztuszenie się a także trudności związane z karmieniem piersią
– podczas wypowiedzi
dziecka widoczny jest język wsuwający
się
między zęby
– dziecko ukończyło 2 lata a posługuje się zaledwie kilkoma słowami
– wypowiedzi dziecka nie są poprawne gramatycznie, np. Mama poszedł do sklepa.
Niestety, nadal funkcjonuje jeszcze mit, że chłopcy opanowują mowę później niż dziewczynki lub dziecko, które nie ukończyło 3 lat ma prawo nie mówić lub mówić bardzo mało. Oczywiście, zdarzają się przypadki prostego opóźnionego rozwoju mowy, jednak nie możemy zakładać, że tak jest w każdym przypadku, kiedy ktoś z otoczenia mówi “moje dziecko też późno zaczęło mówić” albo “pójdzie do przedszkola, to zacznie gadać jak najęty”. Według L. Wygotskiego, okres krytyczny dla rozwoju mowy przypada do 3 r.ż. To znaczy, że do tego czasu mózg dziecka jest najbardziej podatny na bodźce stymulujące rozwój mowy. Po tym okresie mowa nadal się rozwija, jednak mniej intensywnie. Stąd tak ogromne znaczenie ma wczesna diagnoza i stymulacja rozwoju mowy.
Jeśli masz pytania lub martwisz się o rozwój mowy Twojego malucha napisz do mnie – chętnie pomogę 🙂